Park narodowy Plitwice został założony w roku 1949, od roku 1979 znajduje się na spisie światowego przyrodniczego dzidzictwa UNESCO. Tworzony jest systemem 16 jeziór, na ktore nawięzują liczne wodospady i kaskady.
Cały park zajmuje 295 km2. System jezior otaczają zaleśnione masywy Male Kapele i Pljeszivce. Systém jeziór rozdzielona jest na górne piętro z 12 jeziorami i piętro dolne z 4 jeziorami. Park położony jest na podstawach wapiennychciągle zmieniając swój kształ, dzięki ciągle dorastającym tamom i erozjom trawertynowym, czy innym wpływom.
Film Skarb na srebrnym jeziorze pokazuje tylko źdźbło tego, co wizytorzy mogą zobaczyć tu na własne oczy. Przepiękne tarasy wznikają dzięki unikatnym bakteriom, które żyją na tarasach w mchu i trawie. Bariery narastają szybko, około 3 sm za rok. Jeziora dolne wznikły przez runięciem jaskiń podziemnych a następnie ich wypełnieniem wodą. Kolor jeziór ciągle się zmienia od błękitnego przez jasnozielony aż po ciemno niebieski czy siwy. Kolor zależny jest od ilości minerałów i organizmów żyjących w wodzie, oraz różnego kąta promieni słonecznych.
Rzeczka Plitvica, która dała nazwęm całemu systemowi nie łączy żadnego z jeziór. Główny system powstał na pobliskich rzekach Matica i Rjeczica oraz na trzech mniejszych potokach. Dopiero aż po ich połączeniu łączą się z Plitvicą i tworzą rzekę Korana.
Tutejsze zarośla należ do bardzo zachowałych w Europie. W parku są ostro chronione ponieważ tworzą miejsca niedostępne i puszcze. W lasach żyją niedźwiedzie, wilki, rysie, następnie sarny, dziki itd. Jeziore opływają obfitością rybną, żyją tu także raki, jednak ich łowienie jest zabronione.